علائم و نشانه‌ها:

این بیماری غالبأ علامتی ندارد و فقط به صورت توده‌ای ساچمه مانند در پلک احساس می‌شود. در بعضی مواقع این توده ساچمه مانند به مرور زمان بزرگتر و عفونی شده و با قرمزی و درد همراه می‌شود. بنابراین تمیز کردن پلک‌ها به طور منظم و دقیق برای پیشگیری از ایجاد این توده مهم است.
در حالت طبیعی شالازیون معمولاً به مرور زمان کوچک می‌شود، ولی ناپدید شدن کامل آن ممکن است چند ماه طول بکشد. اگر شالازیون بزرگ شود ممکن است بر روی کره چشم فشار وارد کرده و موجب آستیگماتیسم شود. بعلاوه این توده می‌تواند از نظر زیبایی برای بیمار مشکل آفرین باشد.

تشخيص:

عدم وجود درد، تورم تدریجی و فقدان علائم التهابی به تشخیص و تفکیک این بیماری از سایر انواع مشابه کمک کننده است.

پیشگیری و درمان:

شالازیون کوچک و بدون علامت به درمان نیاز نداشته و در عرض چند ماه خودبخود برطرف می‌شود. اگر توده بزرگ بوده و به مرور زمان کوچکتر نشود، ابتدا می‌توان از کمپرس گرم پلک به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه روزی ۳ بار استفاده کرد.
اگر شالازیون عفونی شود پزشک آنتی‌بیوتیکی به شکل قرص، پماد و یا هر دو را تجویز خواهد کرد.
در صورتی که شالازیون کوچک نشده و یا باعث آزار بیمار از نظر زیبایی شود انجام جراحی کوچکی جهت برداشتن توده لازم می‌گردد. در طی این عمل قطره بی‌حسی در چشم ریخته شده و سپس پلک توسط تزریقی که ممکن است در ابتدا کمی دردناک باشد، به طور موضعی بی‌حس می‌گردد (شکل۱). پس از آن پلک مبتلا بلند شده و توسط یک گیره فلزی نگه داشته می‌شود (شکل ۱). برشی عمودی و کوچک در داخل پلک جایی که قابل دیدن نیست داده شده و محتویات داخل کیست با یک وسیله مخصوص برداشته می‌شود. (شکل۱) در پایان پد یا محافظی برای یک ساعت روی چشم شما گذاشته می‌شود.